Na trasie wycieczki znalazły się: Ustroń, Wisła, Szczyrk oraz Zator. W pierwszym dniu odwiedziliśmy Leśny Park Rozrywki
z postaciami i dźwiękami z najbardziej znanych baśni. Ale punktem kulminacyjnym był pokaz lotów ptaków drapieżnych, które najpierw wzbijały się pod niebo, a potem dawały pokaz niezwykłej precyzji lotu, wracając do sokolnika na placu.
W pewnym momencie przelatywały tuż nad naszymi głowami. Następnie przejechaliśmy autokarem do Wisły. Obejrzeliśmy m.in. czekoladowany posąg najsłynniejszego obywatela tego miasta, czyli Adama Małysza. Był również czas na spacer
nad Wisłą oraz spontaniczne występy na estradzie miejscowego amfiteatru (na szczęście bez publiczności). Naszą bazą noclegową stało się na trzy dni Szkolne Schronisko Młodzieżowe „Granit” w Wiśle Malince. Obyło się bez kłótni
o pokoje, bo już wcześniej wycieczkowiczom udało się porozumieć w tej kwestii.
od podróży do Ustronia i, oszczedzając nieco siły na dalszą część przygody, przejazdu wyciągiem w okolice Czantorii Wielkiej (995 m n.p.m.). Aby dotrzeć na szczyt, trzeba było sobie już radzić pieszo. Dla niektórych był to debiut na szlaku, toteż dotarcie na miejsce sprawiło im tym więcej satysfakcji.
Na miejscu wystarczyło przejść kilkanaście metrów, aby znaleźć się za granicą, bowiem tutaj właśnie nasz kraj graniczy z Czechami. Po czeskiej stronie znajduje się wieża widokowa,
na którą oczywiście weszliśmy i podziwialiśmy piękne widoki.
Z Czantorii Wielkiej czekała nas już znacznie dłuższa wędrówka w kierunku Jawornika, na przedmieścia Wisły. Okazało się, że zejście z góry może być bardziej wyczerpujące od wejścia
na nią. Potrzebne więc były odpoczynki, a w ich trakcie wybornie smakowały wcześniej przygotowane kanapki (aż 16 przygotowały uczennice klasy VII) oraz inne specjały.
W połowie drogi dopadł nas deszcz i do czekającego na dole autokaru wchodziliśmy jak zmokłe kury, ale nikt nie narzekał.
W schronisku trzeba było się zregenerować i wysuszyć, a po posiłku „U Heli” pojechaliśmy do Szczyrku, aby obejrzeć kompleks skoczni narciarskich i …zjeść lody.
Trzeci dzień wycieczki zapowiadał się najbardziej atrakcyjnie, bowiem zmierzaliśmy do Zatoru, gdzie znajduje się największy park rozrywki w Polsce, czyli Energylandia. Wygląda rzeczywiście imponująco, a ilość atrakcji jest trudna do opisania – tam po prostu trzeba być. Można było fruwać
na niesamowitych wysokościach, doświadczyć przeciążeń i wielkich prędkości, wpadać pojazdem do wody, a pote suszyć się w turbo suszarkach. Można też było spędzić czas spokojniej, ale również ciekawie. Kilka godzin w takim miejscu przyprawia o zawrót głowy, ale z uśmiechem na twarzy. Trzeba było jednak wracać do domu, w którym zastał nas deszcz.
Na szczęście opady ominęły nas parę godzin wcześniej
w Energylandii. Ekipa nauczycielska w składzie: Marta Domagała, Sylwia Gralec, Ewelina Olszyna, Stanisław Bednarek i Dariusz Dymalski podkreślała, że uczniom należą się podziękowania za bardzo dobre zachowanie i klimat, który stworzyli w trakcie wycieczki.
